Meten = (wat?) weten

Wijsheid ingeruild voor kennis, kennis voor data

Ik kwam dit berichtje tegen over De Russische fysicus Yury Kronn die ontdekte dat de subtiele energie 96 procent van alles uitmaakt, maar onzichtbaar is. (Lees het artikel in the optimist)

Dit is het probleem: de grote ontdekkingen die de westerse wetenschap in de afgelopen vier eeuwen heeft gedaan – om te beginnen door René Descartes en Isaac Newton – hebben slechts betrekking op 4 procent van onze werkelijkheid. Jazeker, volgens de meest recente berekeningen komt slechts 4 procent van de massa-energie van het universum voor rekening van atomaire materie en elektromagnetische energie. Dat wil zeggen, door het spul dat we kunnen zien en/of meten.
En de resterende 96 procent? Dat wordt aangeduid met de vage term ‘donkere materie’. Het is datgene wat we niet begrijpen en niet kunnen verklaren. Maar is het revalistisch om aan te nemen dat 96 procent geen enkele invloed zou hebben op ons leven?

Wat weten we als we wat meten?

Ruzie over statistiek

Ik heb zelfs ruzie gekregen met een vriend van me. Ik zei dat we volgens de statistiek allemaal één testikel & één schaamlip hebben. Hij werd boos & beweerde dat dat statistisch gezien niet zo is.

Toen ik borstkanker had heb ik zo vaak om de getallen gevraagd achter de statistieken (die mij van chemo moesten overtuigen). Die getallen heb ik nooit gekregen. Alleen beloftes dat het echt  heel goed & betrouwbaar bij gehouden wordt, al meer dan 20 jaar. Hoe de nieuwste chemo’s daar dan een eerlijke plek in kregen etc waren te lastige vragen voor antwoorden (ik heb hier overgeschreven in mijn borstkanker blog www.SuuSis.nl en concreet over mijn beslissing niet voor chemo te kiezen