Ik zou chemo moeten nemen (welke mag ik zelf kiezen) omdat het AvL vindt dat het slechter met mij is dan in september. Ik vind van niet. Het AvL kijkt naar tumormarkers ik naar hoe ik mij voel & (naar wat ik er van snap) het bloedbeeld.
Ik zag in januari enorm verbeterde bloedwaarden en iemand die steeds meer energie & insipratie heeft. Het ziekenhuis zag juist iemand die duidelijk achteruit was gegaan. ? Zij vergeleken twee (verschillende soorten) scans & de markers met elkaar. De pet-CT Scan van sept 2016 laat tumor activiteit zien, maar dan weet je eigenlijk niet hoe groot de tumoren zijn. De CT-scan van januari laat gaten in m’n botten zien, maar dan weet je weer niet of en hoe actief daar tumor activiteit is. (Je weet niet wat daar nú gebeurt, ze vermoeden het). Laat staan dat je weet wat er in die tussen liggende maanden gebeurde.
Na de scan van september ben ik echt echt nog heel veel zieker geworden & geweest. Eigenlijk gaat het pas sinds half november stapje voor stapje beter. Dat laten de bloedwaarden ook zien. Echter, de tumormarkers stegen vrolijk voort (CEA hoog: tegen de 2000 en de CAI5.3 hoog: boven de 900).
De tumormarkers lijken hoog, maar nu hoorde ik van een arts dat de CEA waarde nog veel hoger is na bestraling van een rib-tumor. Ook zijn tumormarkers lastige indicatoren bij bot metastasen & ook als je andere therapieën volgt.
Ik richt mij (onder andere) op het wegwerken van laaggradige ontstekingen, mitochondriën herstellen en detoxificatie. Ook homeopathie en parallelle acupunctuur. Geen idee wat dat betekent voor de eiwitten die als tumormarkers gebruikt worden. Niemand weet het eigenlijk.
Ik heb dus tijd gevraagd van het ziekenhuis. Ik wilde pas aan chemo denken als ik een deel van de volgens mij oorzaak had aangepakt (inclusief herstel tijd).
?Toen ik aan het ziekenhuis uitlegde waarom ik tijd wilde was mijn oncologe / internist niet eens geïnteresseerd. Ze vroeg ook niet verder, zag alleen problemen mbt de houdbaarheid van de scan.
Ik heb de storingsgebieden in mijn gebit aangepakt. Uit de kinesiologische test van de tandarts bleken twee van de vier (in 1991) getrokken verstandskiezen te storen en een wortelkanaal behandelde kies. De tandarts boorde in -op de röntgen- schoon bot en vond inderdaad pus, vet & ontstekingen. De wond genas prachtig & snel. Twee weken later heb ik de wortelkanaalbehandelde kies (dood weefsel wat mijn lichaam stoorde) laten trekken. Dat was wel heftiger. …
Ondertussen voel ik mij steeds beter, herstellende. Ik zag zo op tegen het gesprek over de chemo in het ziekenhuis dat ik daarmee naar de huisarts ben gegaan. Zou zij niet mijn bloed kunnen prikken en dat monitoren? Daar moest ze over nadenken & overleggen.
Doe waar je je fijn bij voelt
Vandaag kwamen we weer bij elkaar. De huisarts heeft na goed overleg met het AvL inderdaad besproken dat “hoe ik mij voel” eigenlijk belangrijker is dan alle testen, scans & metingen. Zou ik het aan kunnen om dan inderdaad op mijn gevoel te varen de komende tijd? JA! dat kan ik, met periodieke bloed metingen. Inderdaad niet te vaak. De huisarts wil dat met mij doen, fantastisch! & toen scheen de zon de hele dag & best warm ook HA!
Het doet zo goed dat het ziekenhuis kijkt naar mij! Niet naar de protocollen. Dat ze durven te zeggen dat ze het ook niet weten, dat ze durven te vertrouwen op mijn gevoel …
?Wat de biologische tandarts doet, de testen, de voedingssupplementen en de ingrepen zijn allemaal duits. IN duitsland zijn ze echt al veel verder & vrijer in het benaderen van het gebit als volwaardig onderdeel van de gezondheid. De verhalen die deze tandarts kan vertellen zijn bijna niet te bevatten. Waarom wordt daar zo weinig aandacht aan besteedt in nederland?
Trefwoorden: Tumormarkers, Hoge gestegen CEA markers, Hoge gestegen CAI5.3 waarden, Biologische tandarts, laaggradige ontstekingen opsporen, Gabriel Devriendt, geen chemo, bloedbeeld, samen werken met de huisarts.
