Bizar, maar pas sinds afgelopen weekend besef ik me pas echt dat ik eigenlijk elke nacht met name pijn heb in mijn linkerbil. Ik wordt er van wakker, moet wat bewegen en kan dan pas weer in slaap vallen. De pijn ervaar ik eigenlijk – besef ik pas na 6 maanden – echt als heel vervelend
Yoga
Eigenlijk begon het met het weer oppakken van Yoga oefeningen, ik merkte dat ik mijn linker been niet gestrekt kan houden. Als ik het wel doe dan tintelt en trekt het in mijn linkerkuit en linker grote teen. Ik ging er onbewust van uit dat de pijn vanzelf over zou gaan na meer training … Ik schonk er geen bewuste aandacht aan, ik liet het zo
Ik had ook niet het idee er mee naar Daniel te gaan, ook al weet ik dat hij de pijn zo wegprikt met zijn unieke oblique acupunctuur. Mijn pijn was of ongetraindheid of een boodschap van mij voor mij.
Not
Ik heb een hoge pijngrens. Veel ervaring in het omgaan met de energie van pijn. Ik adem naar de pijn, ik ben gewend er mee te communiceren, het gerust te stellen, intens & nieuwsgierig te ervaren en er niet bang van te zijn, er niet van te verkrampen.
Maar ….
Met deze pijn lukt(e) dat niet!
En toch had ik niet het idee dat ik het met pijnstillers moest gaan “oplossen” (dat is natuurlijk ook geen oplossing maar alleen een tijdelijke aanpak die de oorzaak niet wegneemt en bovendien zijn de middelen hoe dan ook altijd belastend)
Te in beslag genomen door van alles en nog wat bleef ik dus nachten wakker worden, balen van de pijn, zonder er echt iets aan te kunnen doen.
Touch of Matrix
Altijd in voor nieuws kwam ik Touch of Matrix op het spoor en dacht dat dat de sleutel was tot het oplossen van mijn pijn. Een zeer bizar consult volgde. (Over dat bezoek en die vrouw zou ik een hele blog kunnen schrijven maar dat doe ik niet omdat ik niet weet hoe ik dat aardig zou kunnen doen) maar de pijn bleef ….
Ik ben met de Touch of Matrix op bewustzijnsreis geweest …. Knip met de vingers en de pijn is weg … Bij mij niet hoor. De yoga docente had tijdens die reis helaas geen zin om dieper met mij op de pijn in te gaan en zelf kreeg ik het ook niet voor elkaar om zonder pijn door te slapen.
Radeloze nacht
Na mijn Spanje reis begon ik toch wel een beetje radelozer te worden van de nachtelijke pijnen, ook omdat het steeds vaker ook overdag zeurde. Ik begon te beseffen hoeveel pijn ik eigenlijk had, en dat ik eigenlijk vind dat dat niet zou hoeven. Verder merkte ik dat ik mijn billen diep aanspan als ik een spelletje doe, zelfs als ik lig te lezen…. maar hoe te tackelen?
Omdat Abraham Hicks mijn altijd feel good motivator is was ik benieuwd wat zij over pijn te melden had …. Ik koos in You Tube twee Abraham Hicks en Pain filmpjes uit (linken hieronder)’ en het bijzondere gebeurde. Terwijl ik naar die filmpjes luisterde loste de pijn op, het werd helemaal zacht en vrij. ….
ehhhh …. heh!
Boodschap?
Oef!
Dus toch, dus toch
Maar blijkbaar ben ik daar zo van geschrokken dat ik spontaan weer pijn kreeg en na 2 nachten eigenlijk weer iedere nacht wakker werd van de pijn. …
Boodschap!? Ik kon er niet bijkomen. (We waren toen ook aan het trekken door Duitsland met een landrover en daktenten en echt (priori-)tijd voor diepe gedachten en overpijnzingen erover had ik ook niet)
Wel een prachtige aanleiding om heerlijk te zwelgen in zelfverwijt die ik ook nog eens redelijk serieus nam ook … bleh!
Waarom ga ik er niet van uit dat mijn pijn met de kanker of botmetastasen te maken heeft? In de eerste plaats omdat het maar op één plek pijn doet en de botmetastasen volgens de scan echt in al mijn botten zouden zitten. Verder doet het niet continue pijn en eigenlijk het meeste als ik lig. Wat ook meespeelt is dat ik er fysiek zo ontzettend veel beter aan toe ben dan een jaar geleden dat ik het niet fair vind er vanuit te gaan dat ik “zieker” geworden ben dan toen & ten tijde van de diagnose had ik juist op andere plekken pijn. (Al is mijn geheugen wat dat betreft niet heel betrouwbaar) & last but not least: Voor mij is pijn een taal van mijn lichaam aan mij.
Exit pijn
Uiteindelijk toch besloten de pijn te bestrijden met pijnstillers als het te erg wordt, zeker na (bindweefsel)massages en sinds het gebruik van nieuwe mineralen was het eigenlijk echt niet meer te houden. Ik werd echt gek van de pijn. “Hoor mij, hoor mij” …. maar ik kon er nix mee. Radeloos.
Ik ben er toch maar in gedoken.
Ondanks of juist dankzij mijn cocon.
Wat ik bedacht nodig te hebben was iets wat mijn hele lichaam zou kunnen balanceren. Op weefsel, bot, spier en pees niveau. Verder moest ik op onderzoek wat mij zo raakte in die tekst van Abraham Hicks en misschien nog wel verder in de mind/body verbinding.
Ik heb gister een ontzettend goede rug en wervel massage gekregen (alles weer los) en daarna een NavelCupping (link voor uitleg onderaan). Dat is echt heel bijzonder en heeft me ook heel veel goed gedaan. De cup trok enorm naar de linkerkant, daar was de meeste spanning en dat trok door mijn hele lichaam…. Hier ga ik nog een aantal keer mee door, tot de cup eraf valt
?Het lichaam zit zo ingenieus in elkaar en die balans wordt zo makkelijk verstoord door operaties. Zeker door een borstamputatie en okselklier dissectie dat het voor mij een raadsel is waarom het zo snel wordt toegepast (gehandicapt voor de rest van je leven (mijn klieren waren schoon) en waarom er zo weinig nazorg is. Zo’n navelcupping is de ideale manier om weer pijn en medicijn vrij in balans te komen.
De pijn ging vandaag helemaal weg nadat ik echt bewust inging op een diepere – tot dan toe onbewuste – oorzaak. Het zijn inderdaad gedachten / programma’s.
Behalve mijn eigen overpijnzingen en inzichten hierover kwam een vriendin vandaag met John Sarno op de proppen. John heeft talloze mensen met bewezen rug letsels na één gesprek van hun pijnen afgeholpen (YouTube). Ook lukte het mij tijdens een heel open en eerlijk gesprek met de Kinesiologe eerder deze week om heel voorzichtig diepe – tot dan toe – onbewuste gedachten/vast gezette overtuigingen aan te raken.…
Brrrrr ….
Het is al zo vaak bewezen: Gedachten helen & andersom. (alleen natuurlijk heftig confronterend voor de commerciële genees, medicijn en snij-kunde maar zeker ook voor de pijnlijders) …. ik moet er ook echt aan geloven ….
Heel voorzichtig begin ik mij te beseffen dat ik iets niet durf te ontdekken in mijzelf, dat er iets is wat verborgen moet blijven, iets waarvan ik vind dat ik het niet mag hebben, willen of wensen.
Het kan van alles zijn.
Wat het voor mij is ga ik nog verder onderzoeken maar ik merk dat de zachtheid naar mezelf en de boodschap dat ik juist wel die diepste wensen en verlangens mag gaan onderzoeken al heel veel verlichting geeft.
Wonderlijk veel verlichting.
Ik ben er nog niet achter maar het geeft me inmiddels energie in plaats van pijn.
Al kan ik me – haha – niet voorstellen dat ik die tot nu toe grote geheimen van mij over mij binnen mij hier zo zou durven op te schrijven
(& ik kan me ook niet voorstellen dat het überhaupt interessant zou zijn ze te lezen to be honest)
…. Time will tell
“” Pain is evidence of desire that you are resisting ~ Abraham Hicks
(Pijn betekent dat je wensen en verlangens hebt waar je je tegen verzet)
Trefwoorden: Pijn, Mindbody, Navelcup, Bindweefsel massage, John Sarno, Abraham Hicks